Πώς να σταματήσετε να περιμένετε την ευτυχία και να αρχίσετε να απολαμβάνετε τη ζωή

2002 Καλοκαίρι. Κάθομαι δίπλα στη φωτιά με τον φίλο μου από το κολέγιο και τους φίλους του. Είναι ένα χρόνο μικρότερος από εμένα και θα συνεχίσει να σπουδάζει το φθινόπωρο. Μετακομίζω στην Ουάσιγκτον και βρίσκω την πρώτη μου δουλειά.

Αν και κινούμαστε σε διαφορετικές κατευθύνσεις, δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι να τερματίσουμε τη σχέση. Με έμπνευση, λέω:

Πάμε Ισλανδία!
— Στην Ισλανδία; Με κοιτάζει πολύ περίεργα.
- Ναί! Είναι όμορφα εκεί και θέλω πολύ να δω το σέλας.

Δεν θυμάμαι την απάντησή του, αλλά ο φίλος μου σίγουρα δεν ήταν ενθουσιώδης. Χωρίσαμε δύο μήνες αργότερα.

Για μένα η Ισλανδία ήταν σύμβολο. Ένας δείκτης συμβατότητας και ένα όνειρο που ήθελα να εκπληρώσω με τον αγαπημένο μου. Ένιωσα ότι χρειαζόμουν έναν σύντροφο για να είμαι ευτυχισμένος. Επιπλέον, κάθε φορά που μου συνέβαινε κάτι καλό, σκεφτόμουν: «Φυσικά, όλα αυτά είναι υπέροχα, αλλά θα είμαι πραγματικά χαρούμενος μόνο όταν βρω ένα αγαπημένο πρόσωπο».

Όταν μετακόμισα σε ένα όμορφο διαμέρισμα, φαντάστηκα τα δείπνα που θα μπορούσα να φιλοξενήσω αν είχα έναν σύντροφο: «Θα χαρώ όταν βρω κάποιον με τον οποίο μπορώ να μοιραστώ αυτόν τον χώρο».

Όταν πήρα προαγωγή, πήγα σε ένα μπαρ για να το γιορτάσω με φίλους και σκέφτηκα: «Θα είμαι χαρούμενος όταν δεν θα είμαι πλέον ο μόνος μοναχικός άνθρωπος σε αυτό το τραπέζι».

Και όταν είδα φωτογραφίες των φίλων μου και των φίλων ή των φίλων τους από διακοπές, είπα στον εαυτό μου: «Θα χαρώ όταν υπάρχει κάποιος κοντά μου που θα πάει στην Ισλανδία μαζί μου».

Ιδού, οι τέσσερις λέξεις που σκοτώνουν τη χαρά: «Θα είμαι χαρούμενος όταν...».

Ίσως τους γνωρίζετε ή γνωρίζετε τα αδέρφια τους: «Όταν ξεπεράσω…, θα νιώσω καλύτερα» και «Αν είχα…, η ζωή μου θα ήταν καλύτερη».

Αυτά τα λόγια τα λέμε συνέχεια χωρίς να τους δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. Τα θεωρούμε ακίνδυνα, απλώς μια έκφραση δική μας επιθυμίες. Στην πραγματικότητα, όμως, η συνήθεια να λέμε «θα είμαι χαρούμενος όταν...» είναι πιο επικίνδυνη από όσο φαίνεται. Γιατί δεν είναι απλώς μια φράση. Αυτή είναι μια νοοτροπία που μας κάνει να περιμένουμε την ευτυχία αντί να καλλιεργούμε τη χαρά εδώ και τώρα.

Γιατί η ευτυχία και η χαρά είναι δύο διαφορετικά πράγματα

Συχνά παίρνουμε τις λέξεις «ευτυχία» και «χαρά» εναλλακτικά. Στην πραγματικότητα όμως σημαίνουν τελείως διαφορετικά πράγματα.

Ευτυχία είναι ο τρόπος με τον οποίο αξιολογούμε τη ζωή μας με την πάροδο του χρόνου. Είναι συνώνυμο με αυτό που οι ψυχολόγοι αποκαλούν υποκειμενική ευημερία και περιλαμβάνει μια ποικιλία παραγόντων: υγεία, εργασία, αίσθηση του σκοπού και νόημα στη ζωή, κοινωνικές συνδέσεις.

Χαρά είναι αυτό που νιώθουμε αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι ένα ισχυρό στιγμιαίο κύμα θετικών συναισθημάτων. Μπορούμε πάντα να προσδιορίσουμε ότι βιώνουμε χαρά, γιατί τη νιώθουμε όχι μόνο με το μυαλό, αλλά και με το σώμα. Γελάμε και χαμογελάμε, η πλάτη μας ισιώνει, και η ψυχή μας γίνεται ζεστή και ανάλαφρη. Η χαρά μας κάνει να νιώθουμε ενεργητικοί, ανανεωμένοι και ζωντανοί.

Δεδομένου ότι η ευτυχία είναι ένα αρκετά περίπλοκο και περίπλοκο συναίσθημα, δεν καταλαβαίνουμε πάντα τι μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους. Πολλοί είναι συνηθισμένοι να συνδέουν την ευτυχία με σημαντικά στάδια της ζωής: εύρεση αγάπης, απογείωση της καριέρας, αγορά σπιτιού, απόκτηση παιδιού. Λέμε στον εαυτό μας ότι όλα αυτά θα βοηθήσουν στο να προσθέσουμε επιτέλους το τελευταίο κομμάτι στο παζλ της ζωής μας και να μας δώσουν ένα αίσιο τέλος, σαν σε παραμύθι. Αλλά στην πραγματικότητα, σπάνια είμαστε σε θέση να προβλέψουμε τι θα μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους.

Μια μελέτη που εξετάζει τα επίπεδα ευτυχίας των νικητών του λαχείου έδειξεΠ. Μπρίκμαν, Δ. Coates, et αϊ. Νικητές λαχείων και θύματα ατυχημάτων: Είναι η ευτυχία σχετική; / Journal of Personality and Social Psychologyότι σε ένα χρόνο οι δείκτες τους διέφεραν ελάχιστα από αυτούς των άλλων ανθρώπων. Φυσικά, τα μεγάλα γεγονότα μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, αρχίζουμε να αναζητούμε έναν νέο στόχο και επιστρέφουμε ξανά στη σκέψη "Θα είμαι χαρούμενος όταν ...".

Μια άλλη σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι δεν είμαστε σε θέση να ελέγξουμε πώς και πότε θα συμβούν σημαντικά γεγονότα στη ζωή μας. Έτσι, όταν έχουμε εμμονή μαζί τους, σαμποτάρουμε τη χαρά που μπορούμε να έχουμε αυτή τη στιγμή. Με άλλα λόγια, στην αναζήτηση της ευτυχίας, αναβάλλουμε τη χαρά για αργότερα. Πως?

Περνάμε λιγότερο χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπάμε, ώστε να μπορούμε να εργαζόμαστε περισσότερο και να προβιβαζόμαστε. Δεν έχουμε χρόνο για χόμπι, γιατί στρατολογούμε νέα έργα για να προχωρήσουμε.

Δεν εξοπλίζουμε ένα νοικιασμένο διαμέρισμα, γιατί εξοικονομούμε χρήματα για προκαταβολή σε υποθήκη και ως εκ τούτου ζούμε σε ένα βαρετό «κουτί».

Αναβάλλουμε το ταξίδι στην Ισλανδία μέχρι να βρούμε τον κατάλληλο σύντροφο. Και μετά, ξεφυλλίζοντας τα κοινωνικά δίκτυα, νομίζουμε ότι όλοι γύρω μας ζουν μια γεμάτη ζωή ενώ εμείς καθόμαστε κάπου στο περιθώριο.

Η υπερβολική εστίαση σε γεγονότα που μπορεί να μην συμβούν, μας στερεί την ευκαιρία να δημιουργήσουμε χαρά στο παρόν. Κάθε φορά που λες στον εαυτό σου «θα είμαι χαρούμενος όταν...» εννοείς πραγματικά «δεν μπορώ να είμαι ευτυχισμένος τώρα». Και αν αυτό είναι αλήθεια και σας λείπει κάποιο σημαντικό στοιχείο για μια ιδανική ζωή, τότε δεν χρειάζεται να προσπαθήσετε.

Η συνήθεια να λέμε «Θα είμαι χαρούμενος όταν...» μας κάνει να ζούμε με την προσδοκία ότι όλα θα πάνε μόνα τους και όχι να χτίσουμε μόνοι μας τη μοίρα μας. Μας κάνει παθητικούς, λες και η ζωή μας είναι απλά μια παράσταση, και εμείς είμαστε το κοινό, που ανυπομονεί για το τι θα βρουν ενδιαφέροντα πράγματα οι συγγραφείς στην επόμενη σειρά.

Στην πραγματικότητα, δημιουργούμε τη δική μας ζωή, που σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε ενεργοί. Ήρθε η ώρα να σταματήσετε να ονειρεύεστε και να ψάχνετε για το κομμάτι του παζλ που λείπει και να αρχίσετε να ζείτε και να απολαμβάνετε τη ζωή.

Πώς να σταματήσεις να περιμένεις την ευτυχία

Ήμουν σε σχέση το μεγαλύτερο μέρος του 2011 και τα πράγματα πήγαιναν αρκετά καλά. Πήγαμε στις Βερμούδες για τον γάμο της παιδικής μου καλύτερης φίλης. Ενώ έκανα τα τυπικά καθήκοντα της παράνυμφου, εκείνος ήπιε ένα-δυο κοκτέιλ στην πόλη και ήρθε στην τελετή μεθυσμένος. Από εκείνη τη στιγμή όλα πήγαν στραβά. Σε μια προσπάθεια να καταλάβω αν το ζευγάρι μας θα μπορούσε να σωθεί, του πρότεινα: «Πάμε στην Ισλανδία!» Χαιρέτισε την ιδέα με ένα επίπεδο ενθουσιασμού που ήδη γνώριζα.

Δύο μέρες αργότερα έκλεισα ένα ταξίδι στην Ισλανδία Νέος χρόνος. Μοναχικός. «Μπορείς να έρθεις μαζί μου αν θέλεις. Αρκεί να αγοράσεις ένα εισιτήριο», είπα στον φίλο μου. Χωρίσαμε μετά από μερικές εβδομάδες.

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς διέσχισα χωράφια λάβας και έκανα μπάνιο σε γεωθερμικές πισίνες ολομόναχη. Ξέρετε τι συνέβη όταν, μετά από 10 χρόνια σκέψης και αναμονής, κατέληξα τελικά στην Ισλανδία; βρήκα τη χαρά!

Επικοινώνησα με έναν καλλιτέχνη για τον οποίο κάποτε έγραψα ένα άρθρο. Κατέληξε να με προσκαλέσει να γιορτάσω την Πρωτοχρονιά με την οικογένειά της και απόλαυσα τα πυροτεχνήματα πάνω από το Ρέικιαβικ με τρεις γενιές Ισλανδών. Έφαγα ψάρια και πατάτες και έγραψα στο ημερολόγιό μου. Έκλεισα ένα ταξίδι στη χερσόνησο Snaefellsnes όπου ήπια ζεστή σοκολάτα και τραγούδησα λαϊκά τραγούδια με ένα πλήθος αγροτών σε ένα πανδοχείο. Γνώρισα νέους φίλους με τους οποίους ξανασυνάντησα πριν από μερικά χρόνια στην Κοπεγχάγη. Και τελικά είδα το σέλας, το οποίο αποδείχτηκε πολύ πιο υπέροχο από όσο φανταζόμουν!

Συχνά αγνοούμε τη χαρά γιατί φαίνεται σαν μια απόσπαση της προσοχής στην πορεία μας προς την ευτυχία.

Όμως, παρά το γεγονός ότι οι στιγμές χαράς είναι μικρές και φευγαλέες, επιτελούν μια πολύ σημαντική λειτουργία: διευρύνουν τον κόσμο μας. Νομίζω ότι όταν περιμένουμε την ευτυχία, παγώνουμε στη θέση μας. Σαν να βρισκόμαστε σε ένα έρημο νησί και να προσπαθούμε να μην κάνουμε τίποτα, ανησυχώντας ότι αν κινηθούμε δεν θα μας βρουν οι διασώστες.

Το να εστιάσω στο παρόν αντί να προσβλέπω στο μέλλον με δίδαξε ότι κάτι απροσδόκητο συμβαίνει πάντα. Μερικές φορές είναι καινούργιο περιπέτεια, και αφήνει πίσω του αναμνήσεις που δεν θα υπήρχαν ποτέ αν συνέχιζες να περιμένεις παθητικά την ευτυχία. Μερικές φορές είναι νέοι φίλοι, ευκαιρίες ή έμπνευση - κάτι που μπορεί να σας φέρει πιο κοντά στην ευτυχία ή να σας επιτρέψει να το ξανασκεφτείτε. Όποτε έρχεται αυτή η ευτυχία στη ζωή σου, θα την περιμένεις, ζώντας κάθε μέρα με χαρά.

Παρ' όλα αυτά, δεν μπορώ να προσποιηθώ ότι δεν λέω ποτέ στον εαυτό μου «θα χαρώ όταν...». Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, συχνά φανταζόμουν πόσο υπέροχο θα ήταν να πάω σε ένα καφέ με ένα παιδί ή να το στείλω σε ένα μάθημα μουσικής χωρίς να σκέφτομαι τον κορωνοϊό.

Αλλά συνειδητοποίησα ότι η προσδοκία της ευτυχίας είναι απλώς μια συνήθεια και μπορείς να την ξεφορτωθείς. Τώρα, όταν πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται «Θα είμαι χαρούμενος όταν…», φαντάζομαι μια μελλοντική εκδοχή του εαυτού μου που κοιτάζει πίσω στο σήμερα. Και μετά ρωτάω: «Πώς θα ήθελα να περάσω αυτόν τον χρόνο;» Αυτή η ερώτηση φέρνει πάντα χαρά, γιατί ποτέ δεν απαντώ: «Περιμένοντας την αλλαγή». Η συνήθης απάντησή μου είναι: «Να ζήσω την καλύτερή μου ζωή όπως είναι».

Η προσδοκία της ευτυχίας έχει συχνά τις ρίζες της στην τελειομανία, η οποία βασίζεται στην ιδέα μας για μια ιδανική ζωή και συγκρίνει τα πάντα γύρω μας με αυτήν. Ωστόσο, οποιαδήποτε ασυμφωνία μας απογοητεύει. Και λαμβάνοντας υπόψη ότι τίποτα δεν είναι τέλειο, ακόμα και όταν παίρνουμε αυτό που θέλουμε, μας φαίνεται ότι εξακολουθούμε να υπολείπουμε τις φαντασιώσεις μας.

Η χαρά, αντίθετα, ξεκινά από εμάς. Ζει στην ατελή ζωή μας και μας ρωτάει τι μπορούμε να κάνουμε για να κάνουμε τη ζωή μας διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα, ώστε να ξυπνάμε κάθε μέρα με μια αίσθηση έμπνευσης. Μας αναγκάζει να δούμε τη ζωή δημιουργικά, και να μην τη συγκρίνουμε με ένα ανέφικτο ιδανικό.

ξαναπήγα στο Ισλανδία το 2016, 5 χρόνια μετά το πρώτο ταξίδι. Αυτή τη φορά με τον σύζυγό της Άλμπερτ. Είδαμε φουσκωτά να φωλιάζουν στο πλάι ενός γκρεμού, να μαζεύουν άγρια ​​βατόμουρα, ακόμα και να επισκεφτούμε σχολή ξωτικών! Και ξέρεις τι? Αυτό το ταξίδι ήταν καλύτερο, απλά επειδή ήμουν ήδη στην Ισλανδία. Νέες αναμνήσεις μπλέκονταν με παλιές, και ήμουν ευτυχής να συστήσω το άτομο που αγαπώ σε ένα ξεχωριστό μέρος για μένα. Δεν έχω μετανιώσει ποτέ που τα παράτησα.

Τι περιμένεις για να είσαι ευτυχισμένος; Και τι θα συμβεί αν σταματήσετε να περιμένετε και αρχίσετε να δημιουργείτε τη χαρά σας αυτή τη στιγμή;